Half zeven gaat de wekker, we gaan vanochtend hiken door het regenwoud dat eigendim is van Finca Lerida en grenst aan Parque Nacional Volcan Baru. Het is een van de beste plekken in Panama om de zeldzame quetzal te zien en al hebben we geen enkele illusie dat we ook daadwerkelijk zo'n zeldzame vogel gaan zien, we gaan het toch proberen.
Voorzien van een kaart met de trails gaan we op pad. Het is in tegenstelling tot gisteren is het heerlijk weer, een pracht dag om te gaan hiken! We lopen eerst geruime tijd door de koffieplanten door, per soort staat aangegeven wat voor koffie het betreft en hoeveel meter ervan groeit. Na een klein uurtje gestaag klimmen komen we bij een uitkijkpunt aan waar we zicht hebben op het hele landgoed Finca Lerida en onze kamer met hangmat. In de verte zien we zelfs de Stille Oceaan liggen!
Dan nemen we afscheid van de koffieplanten en duiken het regenwoud in. Na enige tijd horen we schor gekras en een drietonige roep als antwoord. Het klinkt niet als de quetzal maar toch is het interessant genoeg om ze te gaan zoeken. Na heel veel getuur door de verrekijker spotten we ze dan toch heel even, net lang genoeg om een groen met rode en gele verentooi te zien. We kijken de ene op de rug, qua grootte lijkt het een papagaai, maar tijd om een foto te maken is er niet, de vogel vliegt weg en we zien ze niet weer.
Tot hier was het pad redelijk breed maar als we de afslag naar de waterval nemen versmalt het behoorlijk. Na twintig minuten lopen zien we de waterval. Er is een pad naar beneden die we nemen maar het gaat behoorlijk steil naar beneden, is slecht onderhouden en het is door de regenval van de vorige dag behoorlijk glad. Halverwege besluiten we dat het onverantwoord is om door te gaan en hijsen ons weer naar boven.
Bloemetje?
We wandelen terug naar de splitsing en gaan de volgende trail op. Er is niet veel vogelactiviteit meer. We zien wel veel kleine vogeltjes maar op één toekan-achtige helemaal niets. Toch is de wandeling zeker de moeite waard geweest dus als we 3,5 uur later weer bij Finca Lerida aankomen en een kopje koffie met cake bestellen in de coffee-shop zijn we meer dan tevreden.
En dan is het moment gekomen dat we van kamer moeten wisselen. Inpakken, dertig meter lopen, sleutel in het sleutelgat en...:
Wat een overdaad aan kamer en badkamer. Er staat zelfs een bank in de badkamer :-) En dan die jacuzzi! Die gaan we vanavond lekker uitproberen! Het enige wat mist (typisch Nederlands moet er altijd wat te klagen overblijven) is de hangmat. We hadden wat ons betreft helemaal niet hoeven te verhuizen, maar helaas waren de deluxe kamers allemaal volgeboekt en 'moesten' we wel naar de suite.
Tijd voor de lunch. Het mooie is dat het terras van het restaurant uitkijkt op de tuin waar talloze prachtige vogels zich tegoed doen aan bananen die iedere ochtend vers op een voederplateau worden neergelegd. Genieten en fotograferen dus!
In eerste instantie vatten we het plan op om nog naar de andere kant van Parque Nacional Volcan Baru te rijden, volgens Google Maps een rit van bijna twee uur. Maar het is al niet meer zo vroeg en we moeten ook nog terug, op deze wegen wil je niet in het donker willen rijden. Dus besluiten we lekker op onze veranda te blijven zitten, lekker lezen en genieten van de kolibri's om ons heen.
Als de avond valt en het fris begint te worden op onze veranda verhuizen we naar binnen en zetten de kraan van de jacuzzi aan. Tijd voor bubbels! De rest van de avond blijven we lekker in onze kamer, we hebben vanwege de uitgebreide lunch beiden geen honger en brengen de avond door met lezen en de oude videoclips kijken die op een van de tv-zenders langskomen. Heerlijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten