Al voor het ontbijt loopt Barth naar de catamaran om te kijken of we vandaag nog met de boot mee kunnen maar helaas is er nog niemand bij de boot. Ook als ik een half uur later heenloop niet. Pas rond kwart voor negen zien we vanaf ons ontbijtterras beweging bij de boot. Barth gaat erheen en komt even later terug met de mededeling dat we mee kunnen. Geweldig!
De Mova Vida
Het is een prachtige zonnige dag, al is het weer misschien iets minder geschikt om te zeilen, het is vrijwel windstil. We zijn naast kapitein Marcel (een Duitser die hier al veertien jaar woont) met z'n negenen: twee Noorse jongens, een Jamaicaanse jonge man, een clubje van vier Nederlandse jongeren en wij zelf. Langzaam glijden we richting vasteland. En dan zien we de eerste vinnen, we zijn de baai voor Isla Colón nog maar nauwelijks uit. Het is een moeder dolfijn met haar jong. Ze komen nauwelijks boven het water uit. Marcel legt uit dat de dolfijnen als ze jongen hebben zoveel mogelijk onder water blijven, ook voor het ademhalen komen ze maar nauwelijks boven het wateroppervlak uit. Eén dolfijn komt wel even kennismaken, hij zwemt onder de boot door en glijdt vervolgens op z'n zij langs de boot om ons eventjes te checken. In het volgende half uurtje zien we veel dolfijnen, tot de lawaaierige en stinkende motorboten vol toeristen aan komen varen en achter de dolfijnen aan gaan jagen. We zien vanaf dit moment geen enkele dolfijn meer... :-(
Marcel hijst de zeilen weer en we varen langzaam verder, richting Laguna de los Delfines (Dolphin's Bay). In de verte dondert het, een goed teken volgens Marcel, dat betekent dat er later meer wind zal komen.
Onze eerste stop is een ondiep koraalrif achter een piepklein eilandje. Het koraal is hier volgens Marcel mooi. We krijgen de snorkelset uitgereikt (dom genoeg niet onze eigen set meegenomen) en gaan te water. Ook hebben we de onderwatercamera met behuizing niet mee, we hadden al behoorlijk wat bagage voor Panama en het Freedom festival in Portugal waar we na Panama heengaan. En dan komt er toch altijd zo'n moment dat je daar spijt van krijgt... Maar wat we wél meehebben is onze Muvi, een mini HD-videocamera mét onderwaterbehuizing (dank daarvoor Ron!) dus filmen kunnen we volop. Barth stort zich dus met Muvi te water en ik kan lekker dobberen en koraal en visjes kijken. En gelukkig kun je van HD-video ook hele goede stills maken (weliswaar met zwarte balkjes), dus toch wat foto's!
Het koraal is inderdaad mooi, veel pijpkoraal en verschillende kleuren zeesterren. Doordat het hier ondiep is blijven de kleuren ook mooi, het licht komt op deze diepte tot de bodem. Maar een aanzienlijk deel van het koraal is dood en ligt als witte krijtjes op de bodem. Volgens Marcel komt het door de lokale bevolking die er met hun peddels doorheen slaan maar ik zie ook een meisje van onze groep met haar zwemvliezen tegen het koraal aantikken. Het zou volgens mij daarom ook geen slecht idee zijn om geen zwemvliezen meer uit te delen aan de snorkelaars, Barth en ik hebben er ook geen aan en ze zijn voor het snorkelen aan de oppervlakte ook helemaal niet nodig.
Na het snorkelen is het tijd voor de lunch. Marcel heeft heerlijke kalkoensandwiches gemaakt en met een lekker flesje Squirt erbij (what's in a name...) maakt het een perfecte en welkome lunch.
(Kabouter plopperdeplop ;-))
Inmiddels is de wind zoals Marcel al voorspeld had behoorlijk aangetrokken en met een flinke snelheid varen we de volgende twee uur naar Isla Bastimentos. Hier gaan we weer snorkelen, dit keer vooral vanwege de vele vis.
Als we op de snorkelplek aankomen komt er gelijk een grote school zwart/gele visjes aanzwemmen (volgens mij sergeant-majoors). Volgens Marcel kennen ze de boot, ze krijgen altijd brood en ananasafval van hem. Hij gooit wat brood in het water en ze duiken er als pirañas bovenop, een geweldig gezicht! We duiken erbij en kunnen terwijl de visjes hun feestmaal nuttigen kunnen we gewoon tussen ze in zwemmen, ze laten zich nergens door van de wijs brengen. Na verloop van tijd gaan we op zoek naar andere vissen, er zwemt van alles maar ik merk dat ik sinds de laatste keer duiken heel veel namen vergeten ben. Na een half uurtje klimmen we uit het water, Marcel heeft de ananas in schijven gesneden, heerlijk is dat als je uit zout water komt!
En dan zit het er zo'n beetje op. Voor het eerst die dag betrekt de lucht ook enigszins, het is de hele dag schitterend weer geweest en iedereen heeft een fris (alhoewel soms iets te rood) kleurtje gekregen. Als we bijna terug zijn bij Bocas Town komt er een gek op een jetski aanstuiven. Ik mompel nog zoiets als "kijk die idioot nou" en hoor dan dat het iemand van de politie is. Hij komt Marcel begroeten middels een high five terwijl hij langs de catamaran stuift. Tja...
Het was een heerlijke dag op het water en we hebben heel erg veel geluk gehad met het weer. Later die avond als we onderweg zijn naar een restaurantje begint het nog even heel hard te regenen maar daar blijft het, ondanks veel geflits in de verte ook bij. En oh, wat waren die brownies van chocola van Isla Bastimentos lékker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten